#نقش والدین
در مورد نقش اعتیاد و عوارض وخیم آن در خانواده بحث های بسیار به میان آمده است. حتی اگر والدین از هر نظر ،زندگی مرفه را برای فرزندان به وجود آورند و تلاش های بسیاری برای موفقیت فرزند خود انجام دهند .اما خود ،معتاد به مواد مخدر یا الکل باشند، باز هم عوارض ناشی از این اعتیاد باعث سستی زنجیرهی خانواده و جدایی تک تک حلقه های آنها میشود. بررسی ها نشان می دهد که حاصل اعتیاد والدین ،تقلید سردی کانون خانواده و تباهی آن و سستی پیوند عاطفی است .همچنین ناشی از این آلودگیها و تبهکاری والدین برای اطفال و نوجوانان ، بدآموزی و تقلید ناروا ،احساس شرمساری، نابسامانی زندگی ،انحراف و سرانجام ارتکاب جرم خواهد شد. کسانی که در خانه مورد تقلید کودکان قرار میگیرند با عکس العمل های نامناسب و پاسخ های بی ربط و گاه توأم با بد دهنی و خشونت زمینه انحراف روحی و فکری فرزندان را به وجود میآورند. در زمینه تقلید شاید دختران کمتر از پسران دچار مشکل باشند دختران از بدو تولد تا زمان ازدواج در کنار مادر و تحت آموزش و تربیت همه جانبه قرار دارد ،اما در مورد پسران وضع متفاوت است، چرا که آنها در سنین اولیه تحت تاثیر مادر و پس از آن ناچار به هم مانندسازی و تقلید از رفتار پدر هستند و در واقع نیاز به تغییر الگو دارند.نقش والدین دراین مورد تنهادر الگوی مناسب بودن خلاصه نمی شود، بلکه آنها باید سعی کنند به هنگام بروز هر تغییری،زمینه را برای عواقب ناشی از این تغییر آماده سازند.برخی مواقع مشکلات روانی و ناسازگاری کودک، ناشی از کمبود محبت و سایر امکانات نیست ،بلکه مراقبت و محبت افراطی والدین نیز مشکل آفرین است.والدینی که در محبت ورزیدن به فرزندان ازحداعتدال گذشته و زیاده روی می کنند ،ناخواسته زمینه انحراف کودکان خود را فراهم میکند. چرا که بدین وسیله حس استقلال کودک را کاهش داده و او را در برابر مشکلات و ناملایمات زندگی فردی فاقد تحمل و کم طاقت بار می اورند.از،این رو شخص در مواجهه با موانع طبیعی زندگی، به جای صبر و جستجوی راه حل منطقی و به حل مسائل از ساده ترین و سریع ترین راه روی میآورند. حتی اگر این راه نادرست و غلط باشد و مرتکب جرم کند یا بدین وسیله حقوق دیگران را زیر پا بگذارد در دوران بلوغ سرکشی ناسازگاری و برآشفتگی از پدیدهای رایج در نوجوانان است، ولی در عین حال آنها به دلیل وجدان اخلاقی زنده و فعال نمی توانند در برابر کج روی های خود بی تفاوت باشند. بزرگترین حامی و پناهگاه نوجوانان در این دوران بحرانی خانواده است .اگر خانواده نتواند این وظیفه را به درستی انجام دهد فرزندان از حوزه کنترل والدین خارج می شود و تحت تاثیر عوامل محیطی قرار می گیرد وچه بسا ممکن است به انحراف کشیده شوند.توجه به اختلاف نسلهااز نظر عقاید و رفتار، ایجاد رابطه صمیمانه با فرزندان ،سرکوب نکردن آزادی فرزندان، پرورش روحیه آزادمنشی و احترام به شخصیت فرزندان ،لازمه روش های تربیتی خانواده در کاهش آسیب های اجتماعی ،به خصوص اعتیاد است.
نصیحت ها و پنددادنهای مداوم ،زیادهروی در انتقاد،قاطع نبودن ،جدیت و مدیریت افراطی نیز آنها را برلجاجت ،گستاخی و ستیزه جویی وامیدارد.از این رو والدین باید ضمن احترام به شخصیت بچه ها در محیط خانواده و خانه و در جمع فرزندان،اجازه ی گستاخی به انها ندهند و با پرورش حس اعتماد به نفس، اعمال عدالت، تشویق مناسب و ترغیب جنبه های مثبت فرزندان در موفقیت و سعادت آنها بکوشند.
بنابراین شما والدین گرامی:
•• اطلاعات و خود و خزانه را در زمینههای مختلف از جمله اعتیاد افزایش دهید.
•• به گونهای برخورد کنید که فرزندتان جهت کسب اگاهی از مسائل مختلف به شما روی آورد نه همسالان خود.
••صمیمیت را در خانواده حفظ کنیم و علاقه خود به کودکان را نشان دهید.
•• نظم و قانون را به طور نسبی در خانه اجرا کنید.
••مهارتهای مختلف را به فرزندانتان بیاموزید.
••در دوستیابی به فرزندتان کمک کنید.
••اعتماد به نفس و توان تصمیم گیری را در آنها تقویت کنید .
••به فعالیت های جانبی مثل تفریح و ورزش اهمیت دهید.
•• زمینههای پرورش فکر و رفتار درست در خانه فراهم کنید.
•• یک الگوی مناسب باشید.
•• به شخصیت کودکانتان احترام بگذارید.
•• به خواسته های منطقی آنها توجه کنید.
•• فرزندانتان را به پایبندی به اصول اخلاقی و مذهبی تشویق کنید.
••بافرزندان خود در مورد داروهای خطرناک و عوارض آنها صحبت کنید.
#نقش والدین
در مورد نقش اعتیاد و عوارض وخیم آن در خانواده بحث های بسیار به میان آمده است. حتی اگر والدین از هر نظر ،زندگی مرفه را برای فرزندان به وجود آورند و تلاش های بسیاری برای موفقیت فرزند خود انجام دهند .اما خود ،معتاد به مواد مخدر یا الکل باشند، باز هم عوارض ناشی از این اعتیاد باعث سستی زنجیرهی خانواده و جدایی تک تک حلقه های آنها میشود. بررسی ها نشان می دهد که حاصل اعتیاد والدین ،تقلید سردی کانون خانواده و تباهی آن و سستی پیوند عاطفی است .همچنین ناشی از این آلودگیها و تبهکاری والدین برای اطفال و نوجوانان ، بدآموزی و تقلید ناروا ،احساس شرمساری، نابسامانی زندگی ،انحراف و سرانجام ارتکاب جرم خواهد شد. کسانی که در خانه مورد تقلید کودکان قرار میگیرند با عکس العمل های نامناسب و پاسخ های بی ربط و گاه توأم با بد دهنی و خشونت زمینه انحراف روحی و فکری فرزندان را به وجود میآورند. در زمینه تقلید شاید دختران کمتر از پسران دچار مشکل باشند دختران از بدو تولد تا زمان ازدواج در کنار مادر و تحت آموزش و تربیت همه جانبه قرار دارد ،اما در مورد پسران وضع متفاوت است، چرا که آنها در سنین اولیه تحت تاثیر مادر و پس از آن ناچار به هم مانندسازی و تقلید از رفتار پدر هستند و در واقع نیاز به تغییر الگو دارند.نقش والدین دراین مورد تنهادر الگوی مناسب بودن خلاصه نمی شود، بلکه آنها باید سعی کنند به هنگام بروز هر تغییری،زمینه را برای عواقب ناشی از این تغییر آماده سازند.برخی مواقع مشکلات روانی و ناسازگاری کودک، ناشی از کمبود محبت و سایر امکانات نیست ،بلکه مراقبت و محبت افراطی والدین نیز مشکل آفرین است.والدینی که در محبت ورزیدن به فرزندان ازحداعتدال گذشته و زیاده روی می کنند ،ناخواسته زمینه انحراف کودکان خود را فراهم میکند. چرا که بدین وسیله حس استقلال کودک را کاهش داده و او را در برابر مشکلات و ناملایمات زندگی فردی فاقد تحمل و کم طاقت بار می اورند.از،این رو شخص در مواجهه با موانع طبیعی زندگی، به جای صبر و جستجوی راه حل منطقی و به حل مسائل از ساده ترین و سریع ترین راه روی میآورند. حتی اگر این راه نادرست و غلط باشد و مرتکب جرم کند یا بدین وسیله حقوق دیگران را زیر پا بگذارد در دوران بلوغ سرکشی ناسازگاری و برآشفتگی از پدیدهای رایج در نوجوانان است، ولی در عین حال آنها به دلیل وجدان اخلاقی زنده و فعال نمی توانند در برابر کج روی های خود بی تفاوت باشند. بزرگترین حامی و پناهگاه نوجوانان در این دوران بحرانی خانواده است .اگر خانواده نتواند این وظیفه را به درستی انجام دهد فرزندان از حوزه کنترل والدین خارج می شود و تحت تاثیر عوامل محیطی قرار می گیرد وچه بسا ممکن است به انحراف کشیده شوند.توجه به اختلاف نسلهااز نظر عقاید و رفتار، ایجاد رابطه صمیمانه با فرزندان ،سرکوب نکردن آزادی فرزندان، پرورش روحیه آزادمنشی و احترام به شخصیت فرزندان ،لازمه روش های تربیتی خانواده در کاهش آسیب های اجتماعی ،به خصوص اعتیاد است.
نصیحت ها و پنددادنهای مداوم ،زیادهروی در انتقاد،قاطع نبودن ،جدیت و مدیریت افراطی نیز آنها را برلجاجت ،گستاخی و ستیزه جویی وامیدارد.از این رو والدین باید ضمن احترام به شخصیت بچه ها در محیط خانواده و خانه و در جمع فرزندان،اجازه ی گستاخی به انها ندهند و با پرورش حس اعتماد به نفس، اعمال عدالت، تشویق مناسب و ترغیب جنبه های مثبت فرزندان در موفقیت و سعادت آنها بکوشند.
بنابراین شما والدین گرامی:
•• اطلاعات و خود و خزانه را در زمینههای مختلف از جمله اعتیاد افزایش دهید.
•• به گونهای برخورد کنید که فرزندتان جهت کسب اگاهی از مسائل مختلف به شما روی آورد نه همسالان خود.
••صمیمیت را در خانواده حفظ کنیم و علاقه خود به کودکان را نشان دهید.
•• نظم و قانون را به طور نسبی در خانه اجرا کنید.
••مهارتهای مختلف را به فرزندانتان بیاموزید.
••در دوستیابی به فرزندتان کمک کنید.
••اعتماد به نفس و توان تصمیم گیری را در آنها تقویت کنید .
••به فعالیت های جانبی مثل تفریح و ورزش اهمیت دهید.
•• زمینههای پرورش فکر و رفتار درست در خانه فراهم کنید.
•• یک الگوی مناسب باشید.
•• به شخصیت کودکانتان احترام بگذارید.
•• به خواسته های منطقی آنها توجه کنید.
•• فرزندانتان را به پایبندی به اصول اخلاقی و مذهبی تشویق کنید.
••بافرزندان خود در مورد داروهای خطرناک و عوارض آنها صحبت کنید.