⭐⭐⭐⭐⭐
باید توجه داشته باشیم که زندگی فرزندان ما امروزه از روی اجبار با تغییراتی روبهرو شده که نمونههایی از این تغییرات عبارتند از:تغییر ساختار خانواده و حضور کمرنگ پدر، دسترسی آسان تر به الکل، مشروبات، سیگار و داروهای غیرقانونی مانند اکس برای نوجوانان، حمایت نکردن و ارتباط کم بزرگترهای خانواده با فرزندان و...این موارد، منبع ایجاد استرس در زندگی فرزندان ما و عامل تهدید است در این شرایط موقعیتهای احساسی وجود دارد که باید به آنها توجه کرد: اول زمانهایی که بچهها به شدت احساس اندوه و ناراحتی میکند مثل وقتی که دچار یک شکست موفقیتی در یک امتحان برای مثال کنکور، جدایی از یک دوست صمیمی و به علت این رویداد دچار احساس بیهودگی و بی حوصلگی و...می شوند. گاهی بچه ها در اثر تلقین های اطرافیان واز سر کنجکاوی تصور میکنند که روی آوردن به مواد مخدر و داروها و قرص های نشاط آور می تواند این حالات او را برطرف کند. در این شرایط ممکن است فرزندان ما راه غلطی را برای مقابله با استرس انتخاب کنند.
دوم، موقعیت هایی است که بچه ها به شدت احساس سرحالی، خوشحالی و انرژی میکنند. احساس هایی مثل اینکه جهان و هرچه در آن هست خوب است یا اینکه او میتواند هر کاری که باید انجام دهد. در این شرایط این نوجوان سرخوش آرزوهای بزرگ در سر می پروراند و آرام و قرار ندارد و به طور کلی سرشار از انرژی است و به دنبال موقعیتی است که این دوره سرشار را تخلیه کند. چنانچه فعالیتها و موقعیت مثبت و سازنده برای آنها فراهم نباشد راه های اشتباهی در پیش می گیرد از جمله روی آوردن به مصرف مواد غیر قانونی.
در برخورد با این موقعیت های استرس زا باید راهکارهای درستی برای کاهش استرس و فشار روحی در فرزندانتان در پیش بگیرید:
- به فرزندتان اجازه دهید تا احساسات و انرژی روانی خود را بیرون بریزد و ابراز کند.
- برنامه غذایی،خواب ،استراحت تفریح و فعالیت درستی برایش تنظیم کنید.
- به آنها این مطلب را خاطر نشان کنید که شما هم گاهی دچار این حالات ، احساسات استرس ها و فشار ها می شوید.
- به خودتان نگاه کنید !آیا شما رویه درستی از شیوه برخورد در موقعیتهای سخت و استرس آور برای فرزندتان هستید؟
- به فرزندتان راه های دستیابی به آرامش و حتی فنون رسیدن به آرامش را یاد بدهید مثل روش های القای آرامش یا ریلکس کردن و...
-برای او هدف هایی بر اساس علائق و آرزوهای فرزندتان تجسم کنید نه بر اساس تجارب و علائق خود.
- زمان هایی را به فرزندتان برای حل مسائل و دغدغه هایش اختصاص دهید.
- یاد بدهید که از شکست هایش تجربه بیاموزد.
- راه ها و فعالیت های غیر مخربی را برای تخلیه انرژی و فشار روانی در فرزندتان فراهم کنید...