ج_ افراط :
افراط در محبت و توجه محبت بیش از اندازه همان اثر و نتیجه را دارد که بی مهری و بی توجهی دارد.
د_ بی سرپرستی:
یتیمی ناشی از مرگ پدر یا مادر و نبود سرپرستی سالم فرزند یکی از مهمترین عامل ناکامی،ولگردی، عقب افتادگی در مدرسه، اجتماع، ارتکاب بزه، تبهکاری و سایر آسیب‌های اجتماعی است.
ه_ طلاق و کشمکش:
گسستگی خانواده تاثیری مسلم و قطعی در بروز به رفتارهای ضد اجتماعی در نوجوانان دارد .همچنین درگیری و کشمکش های زیاد در محیط خانواده تاثیر مخرب بر سلامت روانی و اجتماعی فرزندان دارد.
و_ غیبت والدین از خانواده: وجود والدین در منزل, به خصوص مادر نقش موثری در تربیت عاطفی -روانی کودکان دارد و غیبت هر یک از والدین باعث ایجاد مشکلات تربیتی و اختلالات عاطفی در فرزندان می شود.
ز_ انحراف والدین:
انحراف والدین یا یکی از اعضای خانواده و مشکل اخلاقی آن ارتباط مستقیم با انحراف کودکان و نوجوانان دارد.
ح_ نداشتن آگاهی :
پایین بودن سطح آگاهی و دانش در زمینه مسائل تربیتی کودکان و نوجوانان زمین ساز ارتکاب جرم و انحراف به شمار می‌رود. همچنین فاصله زیاد اعتقادی و فرهنگی خانواده با جامعه و نیز تضادهای فکری شدید با فرزندان عامل کشمکش در خانواده و گریز فرزندان از خانه و ضعف و ارتباط آنها با والده می‌شود که این موارد خود زمینه ساز بروز بزهکاری فرزندان می‌شود.
ط_ سهل انگاری:
گاه والدین اطلاعات خوبی دارند; اما در اثر دغدغه های بسیاری از امور مهم تربیت فرزندانشان و توجه به نیازهای مادی و معنوی آنها غافل می شوند, یا. امر تربیت را بسیار ساده در نظر گرفته و فرزند خود را به حال خود رها می کند. بی توجهی و بی اهمیتی به نیازها و خواسته های جسمی و روحی نوجوان،ذهن و فکراو را مغشوش کرده و دچار ناآرامی و اتحاد می‌کند.این یک عامل هشدار دهنده است.
ی_ نبود قانونمندی:
نداشتن تعهد و قانونمندی در خانه و آزادی بیش از حد به اعضای خانواده خطر ورود به بزهکاری در فرزندان را افزایش می‌دهد.
