نقش والدین
خانواده در عین حال که کوچکترین واحد اجتماعی است از بزرگترین منابع ثروت جامعه است و به عنوان یک نیروی ملی شناخته میشود. بنابراین راهکارهای زیر را می توان در کاهش بزهکاری در خانوادهها به کاربرد:
۱- کودک باید از خانواده محبت ببینند و به محبت بزرگترها اطمینان داشته باشد در این صورت با آرامش سلامت و مهارت وارد جامعه خواهد شد، در غیر این صورت همه چیز برای او ناراحت کننده و خطرناک خواهد بود . زیرا کودکی که از لحاظ عاطفی رشد نیافته توانایی تحمل رنج و عذاب یا به تاخیر انداختن ارضای تمایلات خود را ندارد و این محرومیت عاطفی از مهمترین علل بزهکاری نوجوانان است.
۲- پدر و مادر باید از سنین پیش از دبستان کودک را تحت آموزشهای صحیح و سازمان یافته قرار دهند و در مراحل مختلف تحصیلی تکیه گاه و مشاور مطمئن برای او باشند تا بتوانند همگام با شناخت نقاط ضعف و قوت آنان یاری رساند و مددکار واقعی فرزند خود باشند.
۳- با توجه به دوره شکلگیری اعتقادات در نوجوانی خانواده باید دین و معنویت را به عنوان پشتوانه محکم و فلسفه روشن برای زندگی به فرزندان آموزش دهد و از طریق ارتباط با خدا آنها را به آرامش و خشنودی برساند و از قید اضطراب های درونی برهاند.