"سرقت"
دزدی یا سرقت عملی که در همه فرهنگها و مذهبها و اخلاقیات ناپسند شمرده می شود.
در اسلام برای سارق قوانین کیفری سختی تنظیم شده است که دامنه آن کودکان را نیز در بر می گیرد و اگر دزدی در جامعه رواج یابد امنیت مالی جامعه از میان خواهد رفت و زندگی در آن جامعه دشوار خواهد شد.
زیرا بخش اعظم آرامش و سکون جامعه به این دلیل است که انسانها احساس می‌کنند حاصل تلاش و کوشش آن متعلق به خودشان است. چنانچه احساس خطر بیفتد مردم دست از کار و فعالیت کشیده و سرگرم حفظ نتیجه تلاش خود خواهند بود. اگر کودکی دست به دزدی بزند و به آن عادت کند زندگی برای او نیز دشوار خواهد شد ،زیرا دائما درصد اقدام به آن است و وجه ناپسند آن برای اوتدریجا از میان خواهد رفت و بعدها رسوایی آن دامنگیروالدین و مربیان خواهد شد .دستبرد به سرقت هایی که کودکان، نوجوانان نابهنجار و کج رفتار انجام میدهند، نه با نقشه ماهرانه ی قبلی، بلکه اغلب فقط به خاطر بدجنسی است. هدف از این نوع دستبرد ها اذیت و آزار رساندن به دیگری است .گاهی اوقات کودکان و نوجوانان می خواهند کسی را که با آنها مخالفت کرده تنبیه کنند. در برخی موارد هم علاوه بر آزار و اذیت نفع فردی و سطحی در میان است.
متاسفانه این دزدی‌ها مرتبا تکرار می شود، زیرا کودک و نوجوان تهدیدپذیر نیست و تهدید و توبیخ همیشه به نتیجه خوبی نمی‌رسد و برای سرقت تعریف های متعددی ارائه شده که به برخی از آنها اشاره می کنیم:
-تصاحب و تصرف اموال دیگری به روشی فریبنده و با نیرنگ.
- برداشتن چیزی از دیگری بدون اطلاع و رضایت او.
- گرفتن و بردن مال و پول کسی به زور یامکر و فریب.
- ربودن متقلبانه شی متعلق به دیگری.
و بالاخره از نظر قانون ،سرقت وقتی انجام می‌شود که شیئی بدون اطلاع و برخلاف میل صاحب آن به تصرف سارق در آید، لازمه آن گرفتن، برداشتن و کش رفتن است.
به طور کلی سرقت به دو صورت انجام می گیرد
1) سرقت ساده که سارق بدون توسل به زور شی را می رباید
2) سرقت با توسل به زور و تهاجم که به طور فردی یا گروهی رخ می دهد.
